Ба гузориши хабаргузории байналмилалии Аҳлибайт (а) — Абна — ба нақл аз Нурнюз, ҳамлаи террористии имрӯз (шанбе 4 мурдодмоҳи 1404) дар Зоҳидон дар канори таҳаррукоти ҳамзамон дар Сардашт, дар шароите сурат гирифт, ки расонаҳои муоънид, бо фазосозӣ дар бораи буҳрони обу барқ, талош доранд то чолишҳои иҷтимоиро ба буҳронҳои амниятӣ ва сиёсӣ бадал кунанд. Душман бо фаъолсозии гаслҳои иҷтимоӣ, иқтисодӣ ва амниятӣ дар пайи он аст, ки ҳамзамон бо муваффақиятҳои роҳбурдии миллати Эрон, монанди пирӯзӣ дар ҷанги 12-рӯзаи Ғазза ва партоби моҳвораи Ноҳид ба фазо, эҳсоси талхӣ ва ноумедӣро дар афкори умумӣ тазриқ кунад. Ин амалиёти равонӣ пештар низ таҷруба шуда ва танҳо бо иттико ба ваҳдати миллӣ ва иқтидори дарунӣ беасар шудааст. Имрӯз низ ҳамин муаллифаҳои ваҳдат ва иқтидор, аслитарин сад дар баробари ҷанги идрокии душман маҳсуб мешаванд.
Бозии террористҳо барои арбобони буҳронсоз
Дар ҳоле ки режими саҳюнистӣ таҳти фишори муқовимати Ғазза ва буҳронҳои дохилӣ дар тангано қарор гирифта ва Амрико бо мушкилоти дохилӣ ва парвандаҳои муфтуҳи ҳуқуқӣ барои Трамп даргир аст, гурӯҳҳои террористӣ ҳамчун Ҷайш-уз-Зулм ба абзоре барои инҳирофи афкори умумӣ ва фишор бар Эрон табдил шудаанд. Ҳадафи ин амалиёт, эҷоди ноамнӣ ва ба чолиш кашидани мавқеияти минтақаии Эрон аст то аз он барои имтиёзгирӣ дар музокироте монанди нишасти Истанбул истифода шавад. Сенарийи ҳамоҳанг, ки дар он террористҳо ба унвони авомили ниёбатӣ барои пешбурди аҳдофи шикастхӯрдаи Ғарб ва саҳюнизми ҷаҳонӣ ба кор гирифта мешаванд.
Озмуне барои садоқати иддаоии Ғарб
Ғарб агар содиқ аст, бояд ҳамлаи террористии Зоҳидонро маҳкум кунад. Ин як озмуни ҷиддӣ барои ростиозмоии иддаоҳои онон дар бораи мубориза бо терроризм ва дӯстӣ бо миллати Эрон аст. Дар ҳоле ки Ғарб ҳамвора аз иқдомоти зиддиэронии худ бо шиори дифоъ аз ҳуқуқи башар ва миллати Эрон сухан гуфта, имрӯз бо сукут дар баробари ин ҷиноят ё тавҷеҳи он, бори дигар моҳияти дугонаи худро аён месозад. Агар кишварҳои ғарбӣ хоҳони таъомули воқеӣ бо Эрон ҳастанд, бояд аз ҳимоят аз терроризм дар минтақа даст бардоранд, омилони ин ҷиноётро боздошт ва муҳокима кунанд ва расонаҳои ҳомии онҳоро ба посухгӯӣ водоранд. Дар ғайри ин сурат, иддаои ҳуқуқи башар ва мубориза бо терроризм ба абзори сиёсӣ ва беэътибор бадал хоҳад шуд.
Роҳбурди ваҳдати минтақаӣ дар баробари терроризми ниёбатӣ
Амнияти минтақаӣ бидуни ҳамкорӣ ва ҳамгароии кишварҳои ҳамсоя мумкин нест. Ҷиноят дар Зоҳидон, таҳаррукоти гурӯҳҳои террористӣ дар Покистон, Афғонистон, Осиёи Марказӣ ва Қафқоз, ҳамагӣ нишон медиҳад, ки дигар наметавон амниятро ба сурати ҷазираӣ тасаввур кард. Кишварҳои минтақа бояд бо инъиқоди қарордодҳои амниятии муштарак пояҳои як амнияти бумӣ ва пойдорро бино гузоранд. Мушорикати кишварҳои ҷануби Халиҷи Форс дар ин ҳамгароӣ, ба вижа бо парчамдории масъалаи Фаластин, фурсати таърихӣ барои шаклгирии эътилофи мустақил ва минтақамеҳвар алайҳи терроризм ва дахолати бегонагон аст. Танҳо бо такя бар манофеи муштарак ва ҳувияти минтақаӣ метавон ба сулҳ ва амнияти воқеӣ даст ёфт.
Your Comment